DAG 3 Washington
19 April 2014 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Op dag 3 gingen we naar Washington! Ik had best lekker geslapen maar was alleen al heel vroeg klaar wakker. Gelukkig is het dan bij jullie al een stuk later dus ik had gezelschap op whatsapp.
Als ontbijt hadden m'n ouders en broertje, want ik was nog niet klaar, 2 cupcakes meegenomen dus ik begon de dag al lekker " gezond ". Om half 9 werden we in de bus verwacht en was het tijd om naar Washington te gaan. Vanaf het hotel was dit ongeveer 25 min rijden. Van tevoren was ons al verteld dat Washington één van de mooiste steden is en dat was ook gelijk duidelijk toen we binnen kwamen rijden. We zagen het lincoln memorial al verschijnen en dat is al een indrukwekkend gebouw. Hier zouden we later ook stoppen maar eerst gingen we naar het Arlington National Cemetery. Een begraafplaats waar veel soldaten maar ook presidenten en astronauten liggen begraven. Hier leerde we onze gids van de dag kennen, Ruth. Een klein vrouwtje die ook al met pensioen is en al jaren daar woont. De begraafplaats was heeeel indrukwekkend vooral hoe onwijs groot het was. Nadat we het graf van John F Kennedy en z'n hele familie hadden gezien en die van de astronauten gingen we naar het graf van de onbekende soldaat. Hier wisselen ze om het half uur van de wacht en dat moesten we zien. Ik vond het een beetje een showtje wat ik niet heel serieus kon nemen. Toen was het tijd om weer richting de bus te gaan. Klinkt nu alsof we daar niet zolang zijn geweest maar dit duurde bij elkaar ruim 2 uur. Ik was er na een tijdje alweer klaar mee want zoals een man uit de groep mooi zei, het was wel een beetje een dooie boel.
Hierna gingen we nog even langs een standbeeld waarop soldaten een vlag omhoog duwen. Het is een gedenkteken voor iets maar ik weet niet meer precies waarvoor. Maar het is wel een mooi beeld.
Toen was het tijd om naar het Lincoln Memorial te gaan. Een super mooi gebouw en als je de trappen opgaat zie je hem zitten. Een heel mooi beeld en was erg tof om te zien. Verder zijn er daar nog meer monumenten voor verschillende oorlogen. Er lopen ook erg veel veteranen rond die er ook met zo veel respect worden behandeld. Het was erg groot daar en we zijn met een grote groep dus de kleine Ruth had moeite om iedereen bij elkaar te houden. Daarom werd Stephan ingeschakeld want die is zo lang dat iedereen hem van verre ziet.
Het was weer tijd om de bus in te gaan en we gingen richting het centrum van Washington. Je komt serieus langs het ene naar het andere mooie gebouw. Mega groot en zo mooi en ook nog zoo schoon. In tegenstelling tot de andere steden tot nu toe zijn de gebouwen hier niet mega hoog. Er mag namelijk geen enkel gebouw hoger zijn dan het capitool. Alleen het Washington Memorial is hoger want hier wonen, of werken geen mensen. We maakte nog even een stop bij het Capitool om foto's te nemen, een asian stop zoals Ruth het noemt, en toen weer terug de bus in. Inmiddels verging iedereen van de honger dus het was tijd om te eten. Ik riep door de bus dat ik wel weer zin had in een normaal broodje maar een kwartier later zaten we aan de pizza EN patat. Goed bezig dus.
Na het eten hadden we tijd voor ons zelf en wij besloten dat we toch echt even het witte huis wilden zien. Dit was 20 min lopen vanaf waar we gestopt waren. Het zonnetje scheen en het was ruim 20 graden dus niet zo'n grote ramp. Eenmaal bij het witte huis aangekomen hadden we net onze foto's gemaakt en toen moesten we ineens een heel stuk naar achter. We hadden al gehoord dat dit gebeurde als Obama thuis zou komen bijvoorbeeld. Het duurde allemaal zo lang dat we daar verder niet op gewacht hebben want je zou waarschijnlijk toch niks zien. Hierna gingen we weer richting de mega lange straat waren alle museums zijn. Washington heeft hele grote en mooie museums en het is allemaal gratis. Wij besloten om nog even naar de National Gallery of Art museum te gaan. Stephan was het lopen zat dus die bleef lekker in de zon zitten. In dat museum hangen de grootste kunstenaars, ook Nederlandse. We hebben maar een heel klein deel kunnen zien zo groot is het.
Toen waren de 2 uur alweer om en gingen we weer richting de bus en terug naar het hotel. We waren van plan om niet weer te gaan shoppen maar ja.... we eindigen weer in het winkelcentrum. Er bleek een hollister winkel te zijn dus Stephan kon weer los. 7 euro van een tshirt! Daarna weer lekker terug naar het hotel en douche. Daar kwam ik erachter dat m'n nek heel erg verbrand is, sorry Dil. We zijn echt zo druk geweest dat het woord zonnebrand niet eens in me hoofd is geweest.
Ik hoor regelmatig mensen die al meerdere keren in New York zijn geweest en verder nergens in Amerika. New York is prachtig en ik begrijp dat je er vaker heen wil maar ik kan nu al zeggen dat er meer steden ook echt zoo mooi zijn en zeker de moeite waard om te bezoeken!
x Mel
Als ontbijt hadden m'n ouders en broertje, want ik was nog niet klaar, 2 cupcakes meegenomen dus ik begon de dag al lekker " gezond ". Om half 9 werden we in de bus verwacht en was het tijd om naar Washington te gaan. Vanaf het hotel was dit ongeveer 25 min rijden. Van tevoren was ons al verteld dat Washington één van de mooiste steden is en dat was ook gelijk duidelijk toen we binnen kwamen rijden. We zagen het lincoln memorial al verschijnen en dat is al een indrukwekkend gebouw. Hier zouden we later ook stoppen maar eerst gingen we naar het Arlington National Cemetery. Een begraafplaats waar veel soldaten maar ook presidenten en astronauten liggen begraven. Hier leerde we onze gids van de dag kennen, Ruth. Een klein vrouwtje die ook al met pensioen is en al jaren daar woont. De begraafplaats was heeeel indrukwekkend vooral hoe onwijs groot het was. Nadat we het graf van John F Kennedy en z'n hele familie hadden gezien en die van de astronauten gingen we naar het graf van de onbekende soldaat. Hier wisselen ze om het half uur van de wacht en dat moesten we zien. Ik vond het een beetje een showtje wat ik niet heel serieus kon nemen. Toen was het tijd om weer richting de bus te gaan. Klinkt nu alsof we daar niet zolang zijn geweest maar dit duurde bij elkaar ruim 2 uur. Ik was er na een tijdje alweer klaar mee want zoals een man uit de groep mooi zei, het was wel een beetje een dooie boel.
Hierna gingen we nog even langs een standbeeld waarop soldaten een vlag omhoog duwen. Het is een gedenkteken voor iets maar ik weet niet meer precies waarvoor. Maar het is wel een mooi beeld.
Toen was het tijd om naar het Lincoln Memorial te gaan. Een super mooi gebouw en als je de trappen opgaat zie je hem zitten. Een heel mooi beeld en was erg tof om te zien. Verder zijn er daar nog meer monumenten voor verschillende oorlogen. Er lopen ook erg veel veteranen rond die er ook met zo veel respect worden behandeld. Het was erg groot daar en we zijn met een grote groep dus de kleine Ruth had moeite om iedereen bij elkaar te houden. Daarom werd Stephan ingeschakeld want die is zo lang dat iedereen hem van verre ziet.
Het was weer tijd om de bus in te gaan en we gingen richting het centrum van Washington. Je komt serieus langs het ene naar het andere mooie gebouw. Mega groot en zo mooi en ook nog zoo schoon. In tegenstelling tot de andere steden tot nu toe zijn de gebouwen hier niet mega hoog. Er mag namelijk geen enkel gebouw hoger zijn dan het capitool. Alleen het Washington Memorial is hoger want hier wonen, of werken geen mensen. We maakte nog even een stop bij het Capitool om foto's te nemen, een asian stop zoals Ruth het noemt, en toen weer terug de bus in. Inmiddels verging iedereen van de honger dus het was tijd om te eten. Ik riep door de bus dat ik wel weer zin had in een normaal broodje maar een kwartier later zaten we aan de pizza EN patat. Goed bezig dus.
Na het eten hadden we tijd voor ons zelf en wij besloten dat we toch echt even het witte huis wilden zien. Dit was 20 min lopen vanaf waar we gestopt waren. Het zonnetje scheen en het was ruim 20 graden dus niet zo'n grote ramp. Eenmaal bij het witte huis aangekomen hadden we net onze foto's gemaakt en toen moesten we ineens een heel stuk naar achter. We hadden al gehoord dat dit gebeurde als Obama thuis zou komen bijvoorbeeld. Het duurde allemaal zo lang dat we daar verder niet op gewacht hebben want je zou waarschijnlijk toch niks zien. Hierna gingen we weer richting de mega lange straat waren alle museums zijn. Washington heeft hele grote en mooie museums en het is allemaal gratis. Wij besloten om nog even naar de National Gallery of Art museum te gaan. Stephan was het lopen zat dus die bleef lekker in de zon zitten. In dat museum hangen de grootste kunstenaars, ook Nederlandse. We hebben maar een heel klein deel kunnen zien zo groot is het.
Toen waren de 2 uur alweer om en gingen we weer richting de bus en terug naar het hotel. We waren van plan om niet weer te gaan shoppen maar ja.... we eindigen weer in het winkelcentrum. Er bleek een hollister winkel te zijn dus Stephan kon weer los. 7 euro van een tshirt! Daarna weer lekker terug naar het hotel en douche. Daar kwam ik erachter dat m'n nek heel erg verbrand is, sorry Dil. We zijn echt zo druk geweest dat het woord zonnebrand niet eens in me hoofd is geweest.
Ik hoor regelmatig mensen die al meerdere keren in New York zijn geweest en verder nergens in Amerika. New York is prachtig en ik begrijp dat je er vaker heen wil maar ik kan nu al zeggen dat er meer steden ook echt zoo mooi zijn en zeker de moeite waard om te bezoeken!
x Mel
-
22 April 2014 - 19:19
Eugenie:
Zo herkenbaar wat je schrijft. Hihi ik beleef mijn vakantie met je verhaal gewoon nog een keer! En ja naast NY zijn er zeker nog meer leuke steden. Ik hoop dat je ook nog Boston mag bezoeken. Dat is een hele relaxte stad. En als je van Allstars schoenen houdt, dan moet je ze zeker daar kopen. Heel goedkoop -
26 April 2014 - 21:55
Marcel Van Den Broek:
Hoi Melanie en familie,
Dat beeld met die vlag is het US Marines Memorial ook wel het Iwo Jima memeorial genoemd. Het is dus het oorlogsmonument voor de Amerikaanse mariniers. Het gemaakt naar aanleiding van een foto die genomen is toen de mariniers de vlag op Iwo Jima planten. Dit is een eiland waarvoor een van de bloedigste gevechten van de tweede wereldoorlog gevoerd is..iets van 7.000 Amerikanen en 23.000 Jappaners sneuvelden voor een klein eiland.
In ieder geval veel plezier op de rest van de reis :-)
Marcel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley